Piwo Świąt/Zimy a.d 2012-13

Wraz z kończącym się rokiem słychać było wszędzie podsumowania. Chciałbym jeszcze ostatnim rzutem na taśmę (no ten pierwszy tydzień to tak przecież na luzie jest ;)) do takich podsumowań dołączyć i podsumować mini cykl piw świątecznych i zimowych.
Tak jak pisałem na początku, w pierwszym wpisie, ciężko tak do końca i jednoznaczniej określić skład piwa końca roku. Oczywiście są klasyki. W przeważającej większości, jak mogliście to tu zaobserwować, są to piwne pierniki. Ciemne, aromatyczne, pełne przypraw i niespodzianek. Czasem potrafią nas zaskoczyć niczym dobre ciasto u cioci, albo wprost przeciwnie skarpetki w skarpecie od babci. Udało mi się poddać swojej amatorskiej degustacji łącznie dwadzieścia piw. Które z piw zasłużyło w moim mniemaniu na laurkę, a które na rózgę?
(klikając na piwo, przeniesiecie się do opisu tegoż napitku)

1. Pierwsze miejsce dla Goliath Christmas

2. Drugie miejsce ex aequo dla N’Ice Chouffe i Tournay de Noel

3. Ostatnie miejsce na potocznym pudle – Fantome de Noel

Na dalszych miejscach uplasowały się:

4-6. Alleluia, Hof Korvantunturi i Kur-OWA

7-13. Finesse, Leffe de Noel, la Tschantches, Pere Noel, Winter Zjef, Winter Brigand, Winterbol

14. De Koninck Winter

15-17. Bush de Noel, Gouden Carolus Christmas, St. Feullien Cuvee de Noel

18. Sur le Bois

a rózga za ostatnią, dziewiętnastą pozycję ląduje dla La Binchoise Spéciale Noël.

Tyle na obecną chwilę, do zobaczenia już niedługo.

Sur-les-Bois Biére de Noël

Dziś ostatni świąteczniak. Piwo z browaru La Botteresse.
Piwo raduje się po wlaniu do pokalu dość wysoką, ale nie zbyt trwałą pianą. Unosi się nad nią średnio
przyjemny zapach. Uwielbiam ten orzeźwiający zapach słodu, a w połączeniu z dobrą kompozycją przypraw to już przecież
czysta radość. Tutaj jednak jest tego wszystkiego za dużo, albo piwo nie było dobrze zrobione czego na swoim stanie wiedzy nie jestem w stanie określić. Natężenie tych aromatów zwyczajnie przeszkadza.
Czekoladowo-karmelowy bukiet tego ciemnego piwa też nie
zachwyca. Jest dość płaski, mało zróżnicowany i przemija bardzo szybko. Tak jakbym ktoś przy przyprawianiu tego piwa
przysnął niczym ten św. Mikołaj na etykietce.
Na mój gust 5/10.

Jak wspomniałem tym piwem chcę zakończyć tegoroczną przygodę z piwami świątecznymi i zimowymi w ramach jednego w miarę zwartego cykul. W następnym spotkaniu chciałbym jeszcze ten czas podsumować, aby pamięć o tych głównie dobrych napitkach trwała cały rok ;)

St Feuillien Cuvée de Noël

Browar St. Feuillien może pochwalić się niewątpliwą długą piwną tradycją (o czym na pewno w przyszłości postaram się opowiedzieć wam więcej). Czy potrafią też utrzymać w dobrym stylu tradycję piw końca roku kalendarzowego?
St Feuillien Cuvée de Noël ma ciemnobursztynową barwę. Przed utlenianiem, napitek chroniony jest bardzo wysoką pianą, dość szybko opadającą. Przyjemna ilość nagazowania. Jeśli chodzi o zapach to ze wszystkich wypitych przeze mnie piw świątecznych to pachnie najbardziej … triplowo. Najmniej tu aromatów karmelowych (choć oczywiście są), a najwięcej owoców. Może z tego powodu takie było moje odczucie?
Smak to już klasyk świąteczno-zimowy napitek. Bardzo dobry palony słód, karmel, a na koniec z karmelowej słodyczy aromat ześlizguje się w goryczkę. Nieźle, ale nie bardzo dobrze. Zatem 6/10.

La Binchoise Spéciale Noël

W ramach piw świątecznych (cykl, który już powoli kończymy) chciałbym dziś przedstawić piwo La Binchoise Spéciale Noël z browaru … la Binchoise.
Piwo wita nas obrazkiem aniołków na etykietce. Tak jakby chciało nas przekupić jeszcze przed wzięciem pierwszego łyka, tak jakby coś nabroiło. Zapach piwa ku temu nie wskazuje. Całkiem przyjemny cytrusowy, grejpfrutowy zapach unosi się nad powierzchnią przelanego do pokala piwa. Piwo jest dość wyraźnie gazowane, a jednocześnie prawie nie posiada piany. Charakteryzuje się żółtawo-pomarańczową barwą , bez mętności.
Po tak interesującym początku czas wziąć pierwszego łyka i … wtedy rozumie się co browarnicy przeskrobali. Z pewnością za to piwo nie zasłużyli na upominek. Bukiet smakowy piwa jest niesamowicie płaski. W zasadzie nic się tam nie przebija. Sprawia trochę wrażenia cydru. Kiepskiego cydru.
Numerycznie 3/10

Père Noël

Dziś Wigilia i piwo Père Noël, produkt browaru de Ranke.
Tradycyjnie piwa świąteczne to mocne, przyprawiony bursztynowe trunki z nieprzebijająca się goryczką. Piwo z Wevelgem idzie im na przekór. Trzy rodzaje słodu: lekko przypalany, monachijski i karmelowy. Dwa rodzaje chmielu. Opis producenta zachęcający. Czy bunt wyszedł piwu na dobre?
Père Noël ma barwę pomiędzy piwami blond a amber. Nie ma w sobie za dużo gazu, a delikatna piana bardzo szybko opada zapraszając nas do spróbowania. Przed tym oczywiście trzeba piwo poznać nosem. Chmiel, owoce cytrusowe to dobra zachęta.
Skoro już piwo złapało nas na swój haczyk spróbujmy je zatem. W smaku również różni się bardzo od innych piw świątecznych. Smaczna goryczka chmielu, przechodząca w mocny aromat cytrusowy. Wszystko zbilansowane i poukładane.
Czy warto było buntować się i nie robić piwa słodkiego, przyprawionego, czyli typowego zimusa? Tak. Trzeba nagradzać za odwagę, tym bardziej jeśli ta odwaga potrafiła stworzyć tak przyjemnego odmieńca świątecznego.
Numerycznie: 7% alkoholu i 7/10 moja ocena.